दाङ जिल्लामा जनयुद्धको समयमा अवसर लिएर बाचेका र आज सम्म यो नेकपा माओवादी केन्द्रलाई यो या त्यो रूपमा विघटन गराउनमा लागेकाहरू
एक दर्जन जती सीसीएम छन। कार्यक्रता हरूलाई दुखदिनु र बदनाम गर्नु तथा सिनियर जुनियरको मन्त्र
जप्नु उनीहरूको जिवनशैली हो। यो कार्य गर्नका लागी सबै केन्द्रीकरण हुने उनीहरूको सामुहिक विषेशता हो। फिल्डमा काम गर्नेलाई पाखा लगाई आफ्नो दलाल नेता बनाउनु उनीहरूले सिकेको जनयुद्ध देखी आज सम्मको वैज्ञानिक विशेषता हो। छोटोमा यी विशेषताहरूका कारण २०६४ पछीका निर्वाचन हरूको परिणामले आज सम्म दिनको घाम झै छर्लङ
देखाएकै छ। खास गरी यसको प्रयोगथलो तुल्सीपुर र बवई सारमा समग्र पस्चिमको नेतृत्वलाई ध्वस्त बनाई आत्मरती लिनु र कसैलाई स्थापित हुन नदिनु सारतः
कार्यकर्ता र नेतृत्वमा सुनियोजित अन्तरविरोध हाली केन्द्रीकरण हुन पनी नदीनु ती सिसीएम हरूको जिवनचर्या हो। त्यसो गर्न नपाय उनीहरूलाई खाएको पनी पच्दैन अर्को कुरा पश्चिममा पार्टी बन्न र नेतृत्व स्थापित भएको खण्डमा
आफ्नो विसर्जनको स्वर्ग भत्किने भएका कारण यस्को निरन्तरता उनीहरूको सामुहिक आवसयकता
भने हो। छोटोकुरा आज युद्ध भएको भए यती भन्दा कार्वाही हुने र भन्न पछी नपरि सही कुराको उजागर गर्दा कार्वाहीको सामना गरेरै आएका तथा
अर्को बाहानाको शान्तिकालीन अस्त्र प्रयोगमा पनी सिपालु तर परिवर्तनको नेतृत्व गर्न नस्क्ने सधै धर्मराउने अराजनीतिक शक्तीले सधै आफ्नो अस्तित्व रक्षाका लागी शान्तीकाल
पछी परिवारवादमा फसेको छ। यस प्रकारको नेतृत्वबाट समाजवादी क्रान्ति र आगामी चुनावमा
विजय हासील गर्ने कुरा आकासको फल हो त्यसैले नयाँ आधारमा
एकताबद्ध भएर हामी आफ्नो स्थानलाई सुरक्षित गर्न सक्छौ। यदी पुनः अब त्यो पुरातनवादी
सीसीएम हरूबाट विगतको उनीहरूको तरिका फिल्डमा देखा परेको खण्डमा डटेर मुकाविला गर्न पस्चिम देखी पुर्व पनि तयार भएन भने परिणाम सकारात्मक हात
लाग्नेवाला छैन।मालेमावाद र G.P.C.R.को अभीष्ट विरोधीहरूलाई 21औ शताब्दीमा ठेगान लगाएरै जान सक्नु आजका सही विचारका हिमायती हरूको दायीत्व काधमा आएकोछ।